جدنڑ دی گئی ایں دور نی اماں | زخمی دی شاعری

ماں دا ویچھوڑا

جدنڑ دی گئی ایں دور نی اماں

 دکھاں کیتائے چور نی اماں

ہر ویلے ہاں دھپ اچ سڑدا

کوئی نئیں میرا چہرا پڑھدا

اندروں نکلن ٹھنڈیاں ہاواں

کہنوں دل دے درد سناواں

رشتہ دار نے سارے چھڈ گئے

میرے دنہہ بختاں دے ہڈ گئے

کلا بہہ کے چیکاں ماراں

مائے تینوں روز پکاراں

پیچھاں مُڑ آ میریئے مائیں

میرے سر دی ٹھنڈیئے چھائیں

میرے آنڑ کے درد ونڈا چا

پُت اپنڑے نوں گلمے لا چا

تیرے باجھ سہارا کوئی نئیں

جینڑ دا کوئی گزارا کوئی نئیں

گھر دیاں کدھاں مینوں کھاونڑ

تیرے خواب خیال نا جاونڑ

میرا جگ اچ رہیا کوئی نئیں

مائے تیرے جہیا کوئی نئیں

کھوہ لیا قسمت تیرا سایا

لگدائے سارا جگ پرایا

تیرے نال بہاراں ہیسنڑ

رشتے دار ہزاراں ہیسنڑ

تیرے صدقے رب ہائی راضی 

کیتھوں لیاواں گزریاں ماضی

مائیں تیری یاد ستاندی

اکھیاں وچ نئیں نیندر آندی

کیتھوں لیاواں سُکھ دیاں گھڑیاں

لبھنیاں نئیں ہونڑ کرما سڑیاں

رو رو کے ہنڑ وقت لنگھاساں

قبر تیری تے نِت میں آساں

پڑھ تسبی تے درود ہزاراں

رب دی رحمت نوں پکاراں

ہوے قبر ٹھنڈی شالا تیری

جنت وچ جاہ اعلی تیری

میں تے بھوگ بھگاندا راہساں

تیری قبر تے جاندا راہساں

چبدے راہسنڑ ہجر دے نیزے

ارمان ہوے نے ریزے ریزے

رہے گئی زخمی دی جاگیر اے

اکوں ماں تیری تصویر اے

(• لیکھاری ضیغم رضاء زخمی •)