ڈیٹھے شاخ تے بیٹھے دو پخنوں ہک بئے نال چوگ وٹیندے (زخمی دی شاعری)

 (زخمی دی شاعری)

ڈیٹھے شاخ تے بیٹھے دو پخنوں ہک بئے نال چوگ وٹیندے

گلاں ہس ہس کردے ہک بئے دا منہ وت وت ہانڑ چومیندے

جویں مدت توں ویچھڑے ملدے ہن انج ودے ہانڑ لوڈ کریندے

اکھیں ویکھ کے زخمی پریت اُنہاندی مُک رات گئی نیر وہیندے